ქართული ლიტერატურის გაცნობისას, უკეთ გაიგებთ თუ რამდენად განსხვავებული ქვეყანაა საქართველო, დაინახავთ იმ განსხვავებებსა და მსგავსებებს, რომლებიც საქართველოს მაცხოვრებლებს რეგიონების მიხედვით განარჩევს.
ამასთან, ქართული ნაწარმოებები საუკეთესო ისტორიული ნამუშევრებია, თუკი გსურთ საქართველოს ეპოქები ერთმანეთისგან განარჩიოთ და დაინახოთ თუ რა მდგომარეობა იყო რეალურად ამა თუ იმ საუკუნეში. ქვემოთ მოცემულია რამდენიმე პოპულარულ და გამორჩეული ქართველი მწერლების წიგნებს, რომლებიც ერთდროულად გვაწავლის და ბევრ რამეზეც დაგვაფიქრებს.
ილია ჭავჭავაძე არის ქართველი მწერალი, პოლიტიკური მოღვაწე, პოეტი და გამომცემელი, რომელიც სათავეში ჩაუდგა ქართული ეროვნული მოძრაობის აღორძინებას XIX საუკუნის მეორე ნახევარში, საქართველოს რუსეთის მმართველობის პერიოდში. ჭავჭავაძე მიჩნეულია საქართველოს "ყველაზე საყოველთაოდ პატივსაცემი გმირი".
შთაგონებული ევროპაში თანამედროვე ლიბერალური მოძრაობებით, როგორც მწერალი და საზოგადო მოღვაწე, ჭავჭავაძემ თავისი ძალისხმევა ქართველთა ეროვნული იდეალების გაღვიძებისა და სამშობლოში სტაბილური საზოგადოების შექმნისკენ მიმართა. ილია ჭავჭავაძე კრიტიკული რეალიზმის საუკეთესო წარმომადგენელია.
მისი მნიშვნელოვანი წიგნები (wignebi) გახლავთ:
აკაკი წერეთელი იყო გამოჩენილი ქართველი პოეტი და ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის მოღვაწე, რომელსაც ხშირად მხოლოდ “აკაკი”-ის ან “წერეთელი”-ის დაძახებითაც ცნობენ. აკაკი წერეთელი, ილია ჭავჭავაძის მსგავსად, ლიტერატურული მიმდინარეობის, კერძოდ კი კრიტიკული რეალიზმის ერთ-ერთი მთავარი წარმომადგენელია.
მისი საუკეთესო წიგნებია:
ვაჟა-ფშაველა ითვლება ქართული მოდერნიზმის ფუძემდებლად, რომელმაც შეძლო და ყველაზე ღრმად ჩაწვდა ბუნების საიდუმლოებას. მისი გამორჩეული პოემებია:
ჰაგიოგრაფიულ ნაწარმოებებს შორის, გამოირჩევა შემდეგი, შედარებით გვიანდელი პერიოდის მნიშვნელოვანი წიგნები, როგორებიცაა:
შოთა რუსთაველი (შემოკლებით “რუსთაველი”), შუა საუკუნეების ქართველი პოეტია, რომელიც ითვლება საქართველოს ოქროს ხანის წინამორბედ პოეტად და ქართული ლიტერატურაში ერთ-ერთ უდიდესი წვლილი მიუძღვის. ძველი ქართული ჰაგიოგრაფიული ნაწარმოები “ვეფხისტყაოსანი” რუსთაველს ეკუთვნის, რომელიც ქართულ ეროვნულ ეპიკურ პოემად იქცა. მკითხველს შეუძლია წაიკითხოს პოემის სახით, ან ინტერნეტში მოძებნოს “ვეფხისტყაოსანი შინაარსი”, რომელიც შედარებით მარტივად გასაგები ენით წერია.
მიხეილ ჯავახიშვილი მე-20 საუკუნის გამოჩენილი მწერალია. ჯავახიშვილმა არ უღალატა კრიტიკული რეალიზმის მიმდინარეობას და ამ განხრით გააგრძელა მოღვაწეობა. მისი რჩეული რომანებია:
დავით გურამიშვილი XVII-XVIII საუკუნის ქართულ ლიტერატურაში მოღვაწე პოეტი და მწერალია. დავითიანი - მისი რჩეული პოემებისა და ლექსების კრებულია, რომელიც მე-18 საუკუნეში დაწერა.
ნიკოლოზ ბარათაშვილი მე-19 საუკუნეში მოღვაწე გამოჩენილი პოეტია, რომელიც რომანტიზმის ერთ-ერთ საუკეთესო ფიგურადაც მიიჩნევა. ნიკოლოზ ბარათაშვილის გამორჩეული ლექსებია:
მე-20 საუკუნის მეორე ნახევრის გამოჩენილი მწერალია რევაზ ინანიშვილი. აღსანიშნავია, რომ ეს იყო ომის შემდგომი პერიოდი და სწორედ ამ პერიოდში საქართველოში დასავლეთიდან შემოსული ე.წ. მაგიური რეალიზმი დამკვიდრდა. შესაბამისად, ამ ჟანრში არაერთი დიდი რომანი დაიწერა. ერთ-ერთი მათგანი კი რევაზ ინანიშვილის სხვადასხვა მოთხრობებია.
მე-20 საუკუნის მეორე ნახევრის ერთ-ერთი გამოჩენილი და მნიშვნელოვანი მწერალი გახლდათ ნოდარ დუმბაძე. დუმბაძე არა მხოლოდ ქართველი მწერალი იყო, არამედ იყო სსრკ-ის მწერალთა კავშირის გამგეობის წევრი, სცენარისტი და ამასთან, 1975 წელს გახდა შოთა რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი. ნოდარ დუმბაძეს ეკუთვნის რომანი “მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი” (1960).
გურამ დონაჩანაშვილი ქართველი, თანამედროვე კლასიკოსი მწერალია, რომელსაც ეკუთვნის მნიშვნელოვანი ნაწარმოებები: